കാണാതെ കണ്ടു സ്നേഹിച്ച പെണ്‍കൊടി...

കാണാതെ കണ്ടു സ്നേഹിച്ച പെണ്‍കൊടി...

1)

 അതെ ഞാന്‍ അവളെ ഒരിക്കലും കണ്ടിട്ടില്ല.അവളുടെ ശബ്ദം മുളം തണ്ടിലെ സംഗീതം പോലെ, ഒരു നിശ്വാസം പോലെ , ഒരു ചെറു കാറ്റ് പോലെ എപ്പോഴൊക്കെയോ എന്റെ മുഖത്ത് നനുപ്പു പടര്‍ത്തി കടന്നു പോയിടുണ്ട്. ഇപ്പോഴും അവള്‍ എനിക്കൊപ്പം സഞ്ചരിക്കുന്നതായി എനിക്ക് തോന്നാറുണ്ട്..അവള്‍ എന്നെ സ്പര്ഷിക്കുന്നതായും എന്നെ കെട്ടി പുനരുന്നതായും എനിക്കനുഭാവപ്പെടാരുണ്ട്..അവള്‍ ആരാണ്.. ആദ്യം ഞാന്‍ അവളെ വിളിച്ചത് മാലാഖ എന്നാണു..പിന്നെ അവള്‍ എനിക്ക് വേണ്ടി ചെറുതായി എന്റെ സ്വപ്നമായി ചുരുങ്ങി...പിന്നെയുമാവല്‍ എനിക്കായി ചെറുതായി എന്നെ പോലെ മനസ്സും ശരീരവും ഉള്ളവള്‍ ആയി എന്റെ പെണ്ണായി മാറുന്നത് ഞാന്‍ ഒരു വേള കണ്ടു.എന്തിനായാവള്‍ ഇത്രയും ചെറുതായി ? അതിനുള്ള ഉത്തരം എനിക്കുണ്ടായിരുന്നില്ല. എന്നാല്‍ അവള്‍ എന്നോട് പറഞ്ഞു..( തുടരും )


2)

ഹൃദയത്തിലെ രക്ത പുഷ്പങ്ങളില്‍ തേന്‍ കിനിയുന്ന ഒരു കാലം ഉണ്ടായി..ചോരക്കു മധുരമുണ്ടായ ആ നാളുകളില്‍ ഒന്നില്‍ നിത്യ സഹായ  മാതാവിന്റെ പള്ളിയില്‍ ജീവിത വ്യഥകളെ മാറ്റി തരണേ എന്ന് മുട്ടിന്മേല്‍ നിന്ന് പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുമ്പോള്‍ ഒരു വെളുത്ത ചിത്ര ശലഭം മാതാവിന്റെ രൂപത്തില്‍ നിന്നും ഉയര്‍ന്നു പറന്നു പള്ളിയില്‍ ആകെ കറങ്ങി നടന്നു...എന്റെ കണ്ണുകള്‍ അതിനെ പിന്തുടര്‍ന്നു.. അതെവിടെ ചെന്നിരിക്കും എന്ന് ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.. എന്റെ മനസ്സ് പറഞ്ഞു ... ആ ശുഭ്ര ശലഭം  പറന്നുയര്‍ന്നത്പരിശുദ്ധ കന്യക മറിയത്തിന്റെ പ്രതിമയില്‍ നിന്നാണെങ്കില്‍ ചെന്നിരിക്കുക വിശുദ്ധ യൌസേപ്പ് പിതാവിന്റെ പ്രതിമയില്‍ ആയിരിക്കും  എന്ന്..മിനിട്ടുകളോളം പള്ളിക്കുള്ളില്‍ പാറി നടന്ന ആ ശലഭംവും എന്റെ കണ്ണുകളും ഒടുവില്‍ ഒരിടത് തന്നെ ചെന്നിരുന്നു..യൌസേപ്പ് പിതാവിന്റെ നെഞ്ചില്‍ !!!! അതാണ്‌ സ്നേഹം ....         (തുടരും)

photo by JOY JOSEPH

എന്തിനു വേണ്ടി ഇതെല്ലാം അവര്‍ സഹിക്കുന്നു?

എന്തിനു വേണ്ടി ഇതെല്ലാം അവര്‍ സഹിക്കുന്നു? ഒരു രാജ്യത്തെ നൂറ്റി ഇരുപതു കോടി ജനഗലെ രക്ഷിക്കാനോ? എവിടെ നിന്ന് രക്ഷിക്കാന്‍ ? എന്തിനു വേണ്ടി രക്ഷിക്കാന്‍ ? അതിനുമാത്രം വലിയ ഒരു ദുരന്തമോ ദുര്യോഗമോ ഈ നാടിനുണ്ടോ? ഇവിടെ ഉള്ളത് അമിത സ്വാതന്ത്ര്യവും അറിയപെടാത്ത ദാരിദ്ര്യവും മഹാ ധൂര്‍ത്തും മാത്രമാണ്.. ഈ മാവോയിസ്റ്റുകള്‍ ഉണ്ടാക്കുന്ന വിപ്ലവ ബോധവും അമിതമാണ്.. അമിതമാകുന്നിടത് അതിക്രമം ഉണ്ടാകും..എല്ലാം അമിതമാകുന്നിടത് ഇതുപോലുള്ള പീഡനങ്ങളും ഉണ്ടാകും..ഈ പൈതങ്ങളുടെ മാതാ പിതാക്കള്‍ ചെയ്തതിന്റെ ഫലം ഈ പിഞ്ചുകള്‍ അനുഭവിക്കുന്നു.. മാതാ പിതാകള്‍ക്ക് അവര്‍ ചെയ്യുന്നതിനുള്ള ന്യായീകരണങ്ങള്‍ കാണും . അത് ഒരു പൊതു സമൂഹത്തിനു മുഴുവം ബോധ്യപെടുന്നതാവനം എന്നില്ല. താന്താങ്ങള്‍ മികച്ചവരാനെന്നും അതുകൊണ്ട് തങ്ങള്‍ ചെയ്യുന്നതെല്ലാം മികച്ചതാണെന്നും ഓരോരുത്തരും കരുതുന്നു. ഈ കുട്ടികളുടെ മാതാ പിതാക്കളും അത് തന്നെ കരുതുന്നു. ഒരു രാഷ്ട്രത്തിലും പൂര്‍ണ്ണ മോചനമോ പൂര്‍ണ്ണ സ്വാതന്ത്ര്യമോ പൂര്‍ണ്ണ സമ്പന്നതയോ നേടാനോ കൊടുക്കാനോ ഉണ്ടാക്കാനോ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല ഈ നാള് വരെ, ഇപ്പോഴും കഴിയുന്നില്ല, ഇനിയൊട്ടു കഴിയുകയുമില്ല. എല്ലാ രാജ്യത്തും ഓരോ നിമിഷവും ഒരുപാട് പേരുടെ കണ്ണ് നീര്‍ വീഴുന്നു. അതെല്ലാം പാവങ്ങളുടെത് മാത്രം ആയിരിക്കും താനും. ഒരുപാടുപേര്‍ ജീവിതത്തെ നോക്കി പകച്ചു നിന്ന് നില വിളിക്കുന്നുണ്ട് , അവരെല്ലാം നീതിക്ക് വേണ്ടി ആയിരിക്കും നില വിളിക്കുന്നത്‌. അവരുടെ നിലവിളിയുടെ ഭാഷ ഒരേ പോലെ ആയിരിക്കും. എല്ലാ ഭാഷയിലും നിലവിളിക്കുന്നു അവര്‍ .. പക്ഷെ പൂര്‍ണ്ണ നീതി കൊടുക്കാന്‍ ആര്‍ക്കും ഒന്നിനും ആവില്ല. അത് മാവോയിസ്റ്റ് ആയാലും വേറെ ഇസ്ടുകള്‍ ആയാലും..ചെയ്യാവുന്ന ഒരേയൊരു കാര്യം മാതാപിതാക്കള്‍ ചെയ്ത തെറ്റുകള്‍ക്ക് മക്കളെയും വൃധ്രായവരെയും പീടിപ്പിക്കാതിരിക്കുക എന്നതും, അവരുടെ ജീവനും ജീവിതവും സംരക്ഷിക്കുകയും സുരക്ഷിതമാക്കുകയും ചെയ്യുക എന്നതുമാണ്‌...ഇസങ്ങളുടെ പേരില്‍ ഇറങ്ങി പുറപ്പെടുന്നവര്‍ അതെന്തിന് എന്ന് ആദ്യം ചിന്തിക്കണം..ഇവിടിപ്പോള്‍ മഹത്തായ വിപ്ലവത്തിനുള്ള സാഹചര്യങ്ങള്‍ ഒന്നും ഇല്ല. ഉള്ള പാഴുകളെ ഒഴിവാക്കാന്‍ ഇവിടെ നിയമത്തിന്റെ വഴികള്‍ ഉണ്ട്. അത് നേടാന്‍ സംഘടിക്കാം.അതിനു വേണ്ടി നിയമം അനുസാസിക്കുന്ന വഴിയെ പോരാടാം.. അല്ലാതെ സമ്പൂര്‍ണ്ണ ശുദ്ധികലശം ഉണ്ടാകും എന്ന് കരുതുന്നവര്‍ വിഡ്ഢികള്‍ ആണ്..അത്തരം വിഡ്ഢികളുടെ ഗതി ഈ പീഡനം നടത്തുന്ന കിഴങ്ങന്മാരുടെ ഔദാര്യം പോലെ ഇരിക്കും...

ഇതൊക്കെ ആണോ മനുഷ്യ ജീവിതം?

ഈ നാട്ടിലെ സ്ഥിതി ഒന്ന് നോക്കൂ... ഓരോരുത്തരും അവരവര്‍ക്ക് മാനസിക സുഖവും സംതൃപ്തിയും ലഭിക്കുന്ന വിഷയങ്ങളെ ഏറ്റവും മികച്ച വിഷയമായി കണക്കാക്കി മറ്റുള്ളവര്‍ എല്ലാം അവരെ ശരി വെച്ച് അവരുടെ ആശയങ്ങളെ പിന്ചെല്ലനം എന്ന് പിന്‍ ചെല്ലണം എന്ന് നിര്‍ബന്ധം പിടിക്കുന്നു. ചിലരുടെ വിഷയം പ്രണയം ആണ്. അവരതിന്റെ അനന്ത സാധ്യത നോക്കി പാടിയും പറഞ്ഞും എഴുതിയും കൂടിയും നടക്കുന്നു. ചിലര്‍ക്ക് പെണ്ണാണ് വിഷയം.ചിലര്‍ക്ക് കാമം മറ്റു ചിലര്‍ക്ക് മദ്യം, വേറെ ചിലര്‍ക്ക് സാഹിത്യം - അതില്‍ തന്നെ കഥയോ കവിതയോ അതോ മറ്റു പലതുമോ ആണ് ശ്രേഷ്ഠ വിഷയങ്ങള്‍ - കുറെ പേര്‍ക്ക് ശാക്തീകരണങ്ങള്‍ ആണ് മികച്ച വിഷയം. വേറെ ചിലരാവട്ടെ നിയമം മുഴുതതാണ് എന്ന് പറഞ്ഞു നടക്കുന്നു. ഇടയില്‍ ചില രാഷ്ട്രീയം ആണ് വിഷയമായി കണക്കാക്കി എടുത്തു വീശുന്നത്. ചിലര്‍ക്ക് ജോലി ആണ് വിഷയം, ചിലര്‍ക്ക് തീറ്റ, ചിലര്‍ക്ക് പണം ചിലര്‍ക്ക് വൈദ്യം ചിലര്‍ക്ക് തത്വചിന്ത ചിലര്‍ക്ക് സിനിമ ചിലര്‍ക്ക് വീട്, ചിലര്‍ക്ക് കൃഷി ചിലര്‍ക്ക് സേവനം. ചിലര്‍ക്ക് കല ചിലര്‍ക്ക് മതം  ചിലര്‍ക്ക് സമ്പാദ്യം. അങ്ങനെ അങ്ങനെ ...അവരവര്‍ക്ക് പണവും സുഘവും സൌകര്യവും കിട്ടുന്ന മേഖല ഏറ്റവും മികച്ചതും അതിലൂടെ വിജയിക്കുന്നതാണ് ജീവിത വിജയം എന്ന് കരുതുന്നവരും ആണ്. ഇങ്ങനെ വിജയ സമവാക്യങ്ങളില്‍ രമിച്ചു ഓരോരുത്തരും ഓരോ തുരുത്തുകള്‍ ആയി മാറിയിരിക്കുന്നു. അടിസ്ഥാനപരമായി തിന്നുക കുടിക്കുക രമിക്കുക ഉറങ്ങുക എന്നതില്‍ കവിഞ്ഞ മറ്റൊന്നും ആര്‍ക്കുമില്ല എന്ന് ഇവരാരും സമ്മതിക്കില്ല. അവരവരുടെ മേഖലയില്‍ സുരക്ഷിതരായി ഇക്കൂട്ടരെല്ലാം ആശയ പ്രചാരണം നടത്തുന്നു. അവരെ ബുദ്ധി ജീവികള്‍ എന്ന് വിളിക്കുന്നു. കൂട്ടം കൂടി അര്‍മാതിക്കുന്നു നിങ്ങള്ക്ക് എന്ത് തോന്നുന്നു..? ഇതൊക്കെ ആണോ മനുഷ്യ ജീവിതം?

നിഷ്കളങ്കമാം ഈ കുട്ടിക്കാലം
ഓടിക്കളിച്ചു മറഞ്ഞു പോയതെന്തേ?
ഇതൊരു വെറും സ്മൃതി ചിത്രമല്ലേ
തിരിച്ചു കിട്ടാതോരെന്‍ ബാല്യമേ...

(ജോയ് ജോസഫ്‌ )

pHoTo: JoY JoSePH

ഞാന്‍

ഈ തിരുവോണം നാളില്‍ എന്റെ അപ്പന്‍ എന്റെ സ്വഭാവത്തെ വിലയിരുത്തി രണ്ടു കാര്യങ്ങള്‍ പറഞ്ഞു.
ഒന്ന്--- എനിക്കുള്ള പ്ലസ്‌ പോയന്റ് ഞാന്‍ ജീവിതത്തെ തമാശ ആയി കാണുന്നു എന്നതാണ് അത്രേ..
രണ്ടു --- എനിക്കുള്ള മൈനസ് പോയന്റ് ഞാന്‍ ജീവിതത്തെ ഗൌരവത്തോടെ കാണുന്നില്ല എന്നതാണത്രേ ....
എന്ത് ചെയ്യാം? രണ്ടും ശരി ആണ് ..എന്നാല്‍ ഞാന്‍ എന്ത് ചെയ്യും ?

              നീല വാനത്തിന്‍ കീഴിലെനിക്ക് കാണാന്‍
               ഈയൊരു ഉണങ്ങിയ മര കൈ വിരല്‍
                  മറയുമോ മുകിലും ഈ വിരലും ഇനി
             യീ കാഴ്ചകള്‍ ഏതു കണ്ണിനു പകരും ഞാന്‍ ?  

                                                                ( ജോയ് ജോസഫ്‌ )

കുളിരെന്നോ വിളിക്കെണ്ടതതോ കരളെന്നോ?

 

സ്മ്രിതികള്‍ നൂലിഴ പാകി ചെറു മഴയായ് പെയ്യവേ.
കുളിരുന്നെന്‍ മനവും പിന്നെ ഈ മണ്ണും..
ഇളം ഇരുളിമയില്‍ പൊടിഞ്ഞു പെയ്യുന്ന നിന്നെ
കുളിരെന്നോ വിളിക്കെണ്ടതതോ കരളെന്നോ?

                                   ( ജോയ് ജോസഫ്‌ )

YOU ARE VERY IMPORTANT TO ME

YOU ARE VERY IMPORTANT TO ME
You run, work, sing, cry, love. You smile, but never calls me.
You grieve but then calms down, but I thank neck.
You walk, up, down stairs, and never worries me.
You have everything and gives me nothing.
You feel love, hate, feel anything but me.
You have the perfect way, but never uses them for me.
You study and do not understand me, and I do not get help, sings and does not please me.
You're so smart and knows nothing of me.
You complain of my treatment, but not value what I do for you.
If you're sad, blame me for this, but if you're happy, do not let me participate in their happiness.
You do what the others ordered, but does not do what I ask with humility.
If you did not go up in life, unloads all his anger on me, but if you're important step on the less fortunate.
You break so many branches, but does not remove a thorn from my forehead.
You understand all transactions in the world but does not understand my message.
You complain so much of life, but I do not know that is sad because of you.
You lower your eyes when a superior tells you, but does not raise these same when you speak of my love.
You talk to people I know and not know all his life.
You face many obstacles in life, is strong, but too bad, although not admit it, I know you fear me.
You defend your team, your actor but not defend me in the middle of his friends.
You run with your car, but never run into my arms.
You do not feel ashamed to undress to someone, but feel ashamed to take his mask in front of me.
Do you often "sometimes''said than done, but never gave me chance to say what you did.
You are one body in the world, and I am a world in his body.
I'm something that everyday knocks on your door and asks: Are you place me in your house, your life, in your heart?
I am present you these lines, out of curiosity started reading.
I am Jesus Christ.

Cidinha Marya
From Brazil♥

The Color of Tears

The Color of Tears

Because the tears do not have color?
While crying, I started to think.
If it was red as blood,
My clothes would stain.

If the tear was yellow
The color of joy,
Expressing grief
I could never

if blue,
The color of serenity,
I would not cry any more.
It would only be quiet.

If it were white,
As rose petals,
There were tears ...
But pearls.

Yet again
I was questioning myself ...
Because the tears do not have color?

If she was black
Only express the horror?

Why is it that the tear has no color?
The tear has no color ...
Why not always express pain.

If it was purple, how could
Expressing joy?

The tears have no color
Because they are expressions of the soul
When the spirit is crying
The heart says: take it easy!

If the tear had color
Should have the color of love
Or even the color of passion
That sometimes invades the heart.

Or maybe the color of mourning
That shakes the soul and calm takes
But does my being a cleaning.
If the tear had color
Could be red like blood.

The tear has no color.
Because it brings us closer to the Creator.
If the tear had color
I would just cry with joy.
But, the tear of nostalgia?
What color would it be?

And the tears of disappointment,
What color was it?
If the tear had color
Should have a bright color
As the tear is precious
God gave him the color of the diamond.

Friend, wipe the tears, e. ..

If anyone ever tells you that you do nothing
important, do not call, know that something important has been done, YOU! human being that arrow going through a spiritual experience.
You are a spiritual being who is experiencing a human experience!

a poem from one of my Brazilian Friend  

Cidinha Marya ♥

" മുന്‍പന്മാര്‍ പിന്‍പന്മാരും പിന്‍പന്മാര്‍ മുന്‍പന്മാരും ആകും."

പതിവില്ലാതെ

പള്ളിയിലെത്തിയ ചില വിശ്വാസികള്‍
ഞാന്‍ പതിവായി നില്പിടവും (നില്‍കുന്ന ഇടം എന്നതിന് പകരം ) ഇരിപ്പിടവും ( ഇരിക്കുന്ന ഇടം) കൈവശം ആക്കി!!
വിഷാദം പൂണ്ടു നിന്ന് ഞാന്‍ കുര്‍ബാന കാണുന്നതിനിടയില്‍ പുരോഹിതന്‍ ഇങ്ങനെ ബൈബിള്‍ വചനം വായിച്ചു!!
" മുന്‍പന്മാര്‍ പിന്‍പന്മാരും പിന്‍പന്മാര്‍ മുന്‍പന്മാരും ആകും."

ഇവന്റെ അഹങ്കാരത്തെ വിനയം എന്ന് വിളിക്കണം!!

അവന്‍ ഒരു ദരിദ്രനായി പിറന്നു!!
അവന്‍ അജ്ഞാതന്‍ ആയി വളര്‍ന്നു!!
വിനയത്തോടെ പ്രവര്‍ത്തിച്ചു!!
അവന്‍ ആരായിരുന്നു?
മനുഷ്യരില്‍ ഏറ്റവും സാധാരണക്കാരന്‍ !!!
കാലഘട്ടത്തെ എ ഡി എന്നും ബി സി എന്നും രണ്ടായി തിരിക്കാന്‍ കഴിയും വിധം
എന്ത് മഹത്വം ആണ് ഈ ദരിദ്ര ആശാരി പുത്രന് ഉണ്ടായിരുന്നത്?
കുരു നരികള്‍ക്ക് മാളവും ആകാശ പറവകള്‍ക്ക് കൂടുകളും ഉണ്ടായിരുന്നു എങ്കിലും
ഈ മനുഷ്യ പുത്രന് തല ചായ്ക്കാന്‍ മണ്ണില്‍ ഇടമില്ലായിരുന്നു!!
ബോധി വൃക്ഷം അറുത്തെടുത്തു അവര്‍
അവനു തല ചായ്ക്കാന്‍ കുരിശു പണിതു!!
ഒരു കുറ്റവാളിയെ പോലെ അവര്‍ അവനെ തല്ലി ചതച്ചു!!
ഒരു നീജനെ പോലെ അവര്‍ അവന്റെ മേല്‍ മര്‍ദനം ഏല്പിച്ചു!!
എഴുന്നേല്‍ക്കാന്‍ ത്രാണി ഇല്ലാത്ത അവനെ ആണികളില്‍ തൂക്കി ഇട്ടു അവര്‍ ചുറ്റും നിന്ന് അവഹേളിച്ചു!!
നീ ദൈവ പുത്രന്‍ ആണെങ്കില്‍ ഈ മരത്തില്‍ നിന്നും ഇറങ്ങി വരിക എന്ന് വെല്ലു വിളിച്ചു!!
തോളിനെ തലയിണയാക്കി അവന്‍ തല വെച്ച് മരിച്ചു!!
ആരോ ആര്‍ക്കോ വേണ്ടി പണിതിട്ട ഒരു കല്ലറയില്‍ സ്വന്തം
ആരുടെയോ ഔദാര്യം പോലെ അവന്‍ അനാഥനായി അപമാനിതനായി അടക്കപ്പെട്ടു!!
മൂന്നു ദിവസം അവന്‍ ഇരുട്ടില്‍ ആത്മാക്കളോട് സംവദിച്ചു
വിലാപങ്ങള്‍ക്ക്‌ വിളി കൊടുത്തു , മറവിയുടെ ആഴങ്ങളിലേക്ക് ,
മരണത്തിന്റെ പാതാളത്തില്‍ അവന്‍ കിടന്നു!!
വേശ്യ പുരട്ടിയ സുഗന്ധ ദ്രവ്യത്തിന്റെ മണം
ഈ ലോകത്തിലെ വിലയേറിയ വിശുദ്ധി ആക്കി അവന്‍ ഇറങ്ങി വന്നു !! ശവങ്ങളുടെ ആ ഗുഹയില്‍ നിന്ന്!!
മരത്തില്‍ തൂക്കിയിട്ടു വെല്ലു വിളിച്ചവരുടെ മുന്‍പില്‍ അവന്‍ വിനയത്തിന്റെ
അഹങ്കാരത്തോടെ ഇറങ്ങി വന്നു !!
കണ്ടും കേട്ടും നിന്നവരുടെയെല്ലാം
ഹൃദയങ്ങളില്‍
അവന്‍ അവന്റെ സിംഹാസനം ഇട്ടു എളിമയുടെ അഹങ്കാരത്തോടെ
അവന്‍ നെഞ്ച് വിരിച്ചു ഇരിക്കുന്നു!!
എവിടെയെല്ലാം വിലാപങ്ങള്‍ ഉയരുന്നോ അവിടെയെല്ലാം
അവന്‍ സ്നേഹത്തിന്റെ കോട്ടകള്‍ കെട്ടി അവന്റെ സാമ്രാജ്യം പണിതു!!
അവന്‍ അവന്റെ കൈ സമാധാനത്തിന്റെ വാള്‍ ആക്കി ഉയര്‍ത്തി!!
ഇതുപോലെ
എളിമയോടെ
ഒരുവനും കൈ ഉയര്‍ത്തി നില്‍ക്കാന്‍ ആവില്ല!!
അപമാനത്തെ മാന്യമായി നേരിടാന്‍ ഇവനല്ലാതെ
മറ്റാര്‍ക്കും കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല!!
ഇവന്റെ വിജയം ആണ്
വിജയം!!
ഇവന്റെ അഹങ്കാരത്തെ
വിനയം എന്ന് വിളിക്കണം!!
ഇവന്റെ ഹൃദയത്തെ
സ്നേഹം എന്നും,
കാരണം ഇവന്‍ മുഷ്ടി ചുരുട്ടിയാല്‍
അവിടാണ് സമാധാനം!!
എല്ലാവര്‍ക്കും എന്റെ ഈസ്റ്റര്‍ ആശംസകള്‍ !!
ലോക സമാധാനത്തിനു എന്റെ ആശംസകളും!!

- ജോയ് ജോസഫ് -

ചിന്തിക്കാനും ജന്മാവകാശം ഇല്ലെന്നീകൂട്ടര്‍

ചിലര്‍ ഉണ്ടിവിടെ ചിന്തിക്കുന്നു'
ആ " ചിലര്‍ ആണിവിടെ ചിന്തിക്കുന്നവരായി ഉള്ളൂ എന്ന്!!
ചിന്തിക്കാനും ജന്മാവകാശം ഇല്ലെന്നീകൂട്ടര്‍
ചിന്തിക്കാതെ വാദിക്കുന്നു..
ഇക്കൂട്ടരല്ലോ വിപ്ലവകാരികള്‍,,
ഇവരാണല്ലോ നേതാക്കന്മാര്‍!!
സഹജം മനുഷ്യന് ചേര്‍ന്ന ചിന്തകളൊന്നും ഇല്ലതോര്‍ ഈ
ചിന്തകന്മാരല്ലോ നശിപ്പിക്കുന്നെ രാഷ്ട്രത്തെയും
നമ്മുടെ രാഷ്ട്രീയത്തെയും!!!
( ജോയ് ജോസഫ് )

നിലവിളിയെല്ലാം ഒരേയൊരു ഭാഷയില്‍ തന്നെ

നിലവിളികള്‍ അങ്ങനെ നിലയില്ലാതെ മുഴങ്ങുന്നു
നിറമോ മണമോ ഗുണമോ ഇല്ലാത്തവരായിതീരുന്നു മനുജന്മാരെല്ലാം
ഭാഷകള്‍ ഏറെ ഉണ്ട് എന്നാകിലും
നിലവിളിയെല്ലാം ഒരേയൊരു ഭാഷയില്‍ തന്നെ!!
വിലാപങ്ങള്‍ എല്ലാം ഒറ്റയൊരു ഭാഷയില്‍ തന്നെ!!
മതിയേ ഈ ഭൂവിലെ ജീവിതമെന്ന് വിലപിക്കുന്നവര്‍ക്കോ
ചിന്തിക്കാനോ ഭാഷയെ വേണ്ട!!
ക്രൂര മൃഗങ്ങള്‍ വാണിടമെല്ലാം ക്രൂര മനുഷ്യര്‍ കയ്യേറി
പറവകള്‍ ചേക്കേറിയ ചില്ലകളെല്ലാം വെട്ടിയടര്‍ത്തി.
ഇനിയീ ഭുവനതിലഖിലം മനുജന്മാരില്ല
വെറും
മൃഗങ്ങള്‍ മാത്രം. ചിന്തിക്കും മൃഗങ്ങള്‍ മാത്രം!!
( ജോയ് ജോസഫ്)

നിങ്ങളുടെ മനസിനെ മുഖം മറയ്ക്കും

ചിരിക്കാന്‍ അറിയാത്ത ചിലര്‍ ചിരിയെ പറ്റി പാടുന്നു!!
കരയാന്‍ അറിയാത്തവരില്‍ ചിലര്‍ കവിത രചിക്കുന്നു!!
മനസ്സ് തുറക്കാത്ത ചിലരിവിടിരുന്നു സംഗീതം ഒരുക്കുന്നു!!!
ശൂന്യ ജീവിതങ്ങളെ നിങ്ങള്ക്ക് പറ്റിയ കല നാടകം ആണ്!!
വേഷം കെട്ടലുകള്‍ക്ക് അതാണുജിതം!! കാരണം
നിങ്ങളുടെ മനസിനെ മുഖം മറയ്ക്കും!!
പിന്നെ നിങ്ങളുടെ
മുഖത്തെ
ചായങ്ങളും!!!
( ജോയ് ജോസഫ്)

ഇനി എനിക്ക് വയ്യ

ഇനി എനിക്ക് വയ്യ എന്റെ ഈ ശിരസ്സ്‌ മൂടി
എന്റെ ഈ കൈവെള്ളയില്‍ പുത്തനും വെച്ച്
വിളി കാത്തിരിക്കുവാന്‍ ,അതിനു മാത്രം
മുഴുത്തില്ല നീയും നിന്റെ സൊത്വവും!!!
( ജോയ് ജോസഫ് )

വരുമൊരു ഓശാന

വരുമൊരു ഓശാന പിന്നെ ആ പെസ്സഹ
വരും പിറ്റേ നാള്‍ ദുഃഖ വെള്ളി
പക്ഷെ
ഉയിര്‍പ്പ് എന്നെന്നു മാത്രമറിയില്ല
എനിക്കീ കുരിശിലാണോ ഈ ജന്മ കാലം ഒക്കെയും?
(ജോയ് ജോസഫ് )